Spraakwatervallen verwacht je niet zo snel
in platland waar men woorden nog meet per el.Toch worden er hier velen tegen de vlakte geleuterd,
onder de duizend bladzijden kijkt men al beteuterd.
Wie kan lezen, moet er voor bloeden.
Voor wie kan spreken moet men zich hoeden.
De handen van de moordenaar vormen een verleden
vol uien en ander onverwerkt leed dat tot op heden
op de vingers van een hand te schrijven bleek.
Wat aanvankelijk aantrekkelijk leek
aan exacte vakken was te ontleden,
daar de menselijke maat werd gemeden.
drog eb
quark hap
Gelukzalig zijn de armen van geest,
want zij weten niet, wat ze missen.
De mond vol dode letters en vissen
die krokodillentranen zijn geweest.
Letters met een hoogst eigen wil
die zich niet naar mijn zin voegen.
Zodat zij zich terdege afvroegen
welk vuig woord ik nu weer uitgil.
Alles is deel van het geheel
maar dan net een deel te veel
voor een deel een voordeel
deurverdeler en soms partieel.
Als ik naar de letter leef,
dan bleef die wel met schreef,
maar draait om alle assen
wat ook geldt voor witwassen.
Wat rest zijn enkel woorden
van troost, geen sprakeloos
gebaar of teken dat verkoos
te stikken eer ze het smoorden.
Lijken bleken in de zon veel sneller.
Levens blijken achteraf veel korter
voor de vadsig luie binnensporter.
Leugens branden thuis veel feller.
De gevaren van uit het hoofd leren,
schijnen groter in het duister dan
men met het blote oog ontwaren kan.
Volkswijsheden kan men niet keren.
Sinds kort ben ik in TAO en kan er
helemaal niets meer aan vastknopen.
Zie zelfs geen verbinding meer lopen
tussen nu en straks of vroeg- en later.
TAO mag geen naam hebben,
althans niet in het Nederlands.
Bij de Kwantum of tweede hands
willen ze nog wel eens na ebben.
In De Sleghte staat van ontbinding,
los van iedere grond van waarschijn
of weerschijn, schijnt het uiterst fijn
poeder te leiden tot oor verblinding.
Je hoort niet wat je stoort.
De vraag wat hier nog spoort,
wordt niet meer voorgesteld,
wat in inheemse kringen geldt
als water voor dorstige zielen,
die ons voornamelijk ontvielen.
Ten hemel schrijdend voetvolk velt
zichzelf graag voor het grote geld,
als het kleine niet meer waardig buigen
toestaat als teken van oprecht smuigen.
De krokodil als tijdwaarnemer tussen
pre- en postbezorging van haastklussen.
Dat is de eeuwig ware kunst
Rest me nog een enkele vraag.
Viel er iets te zien vandaag,
te voelen, te horen of te snuiven?
Viel er iets of zag u het schuiven,
letterlijk of figuurgezaagd,
éénparig versneld of vertraagd?
Kwam het uit de eerste hand?
Een grafeem of opa’s laatste tand?
robbert
07-04-07
Dit was de tekst die ik in de tuin van Arps-gallery in het voorjaar uitsprak als eerste reactie op het vertoog van Gerard. Bovenaan een animatie die ongeveer weergeeft wat ik ondertussen met mijn handen deed. Ik plaats deze tekst niet alleen om het plaatje zo compleet mogelijk te maken op deze Blog, maar vooral om als nieuw toegetreden auteur te voelen hoe het Blogt. Ik zal jullie nu niet al te veel vervelen met de rest van mijn hersenspinsels. Wie niet wil luisteren moet maar linken naar DrogLog daar haal ik alles uit de kast.
1 opmerking:
voor hen die zich door het al laten zwalken
wijl zij zwerven
ligt er geen pot met goud te erven
maar met weemoed zullen zij alles
missen in dat leven van
zagen en dwepen,
wenen, zichzelf kastijden
met zwepen
Ach, waar weerhouden wij hen van?
Telde u er negen (ik ook)
Niet houdt ons tegen
Wij zijn verslaafd aan een, nee,
een vloek; niet haar tegen
-stelling? -deel?
Geen enkel woord
Maar jou en me zijn teveel
Dus kom met mij naar deze
plek waar ik teleurstelling breng
na het eerste moment
wanneer wij vanuit hen jij niet denk
Daarom een dank aan uw toneel
op welke ik mag voordragen
dit zelf-compliment
Omdat wanneer ik richt, een klop
Ontwricht ik uw schouder
zie ik dat tweede, en stop, echter
u was daar met mij
U weet dat ik dit meen, niet meen (daarom juist wel)
Maar als ik loog, dan ook zelfs wel;
Ik basseerde dit op uw hulp
aan mij, op deze (triviale) avond; geen
waarop ik voél, terwijl mijn vader alleen
in een bed ligt met lakens
voor zieken; niet voor hem
Ik bid dat u begrijpt, dát wat ik bedoel
Dat maakt er van ons dan één
Jason Staller (Bedankt voor de woorden van hulp)
Een reactie posten